Στην καρδιά της αυγής, εκεί όπου ο ουρανός ακουμπά τη γη, ένα λευκό πιάνο στέκει στο χείλος του γκρεμού. Κι εκεί, η Έλενα Ξυδιά, η ιπτάμενη πιανίστρια, αγγίζει τα πλήκτρα και αφήνει τη μουσική να γίνει άνεμος. Πάνω από τα σύννεφα, στο εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας, ο ήχος απλώνεται σαν προσευχή. Οι νότες ξεδιπλώνονται μέσα στο φως του πρώτου ήλιου και συναντούν την αιωνιότητα των βράχων. Κάθε μελωδία, ένας παλμός του Ολύμπου· κάθε ανάσα, μια υπόσχεση ζωής ανάμεσα στον ουρανό και τη γη. Το τοπίο δεν είναι σκηνικό είναι ψυχή. Η μουσική δεν είναι εκτέλεση είναι επιφάνεια. Κι εκείνη, καθισμένη στο χείλος του κόσμου, παίζει όχι για να ακουστεί, αλλά για να θυμίσει πως η τέχνη είναι προσευχή. Το έργο αυτό αποτελεί μέρος του Piano Natural Heritage Project, μιας εθελοντικής πρωτοβουλίας της Έλενας Ξυδιά που ενώνει τη μουσική, τη φύση και την πολιτιστική μνήμη της Ελλάδας. Από τον Όλυμπο ως τα βάθη της ψυχής, το πιάνο της γίνεται φως που δεν...