Οι αναμνήσεις είναι ο μίτος καμιά φορά που σε οδηγεί σε συμπεράσματα που ούτε καν φανταζόσουν... Με αφορμή λοιπόν την απόφαση του αγνώστου στις Μεγάλες Χώρες Π/Θ της χώρας μας, να μην ξαναδούμε άνθρωπο να διαμαρτύρεται μπρος στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στο Σύνταγμα θυμήθηκα την πρώτη φορά που βρέθηκα εκεί. Δυστυχώς για μένα δεν πήγα κοριτσάκι, δεν με πήγαν η μαμά κι ο μπαμπάς... ούτε με εκδρομή σχολική πήγα, anyway... Αξιώθηκα όμως να πάω το παιδί μου στην Αθήνα, στο Σύνταγμα, στα Μουσεία στα όμορφα και στα ωραία της χώρας τοπόσημα... Τι σχέση έχουν αυτά με την απόφαση του Π\Θ που σε όλες τις διασκέψεις στέκεται σαν μαϊδανός απότιστος; Θα σας πω. Έβλεπα τον κ. Ρούτσι και σκεφτόμουν, "λες κάποιος από τους γονείς να πήγε κάποτε το παιδάκι του στους Ευζώνους και μαζί να τάιζαν τα περιστέρια , όπως έκανα κάποτε κι εγώ με το κορίτσι μου; Aν σαν γονιός το είχε σκεφτεί αυτό οιοσδήποτε πολιτικός, αυτές οι, -σχωρέστε με- αρλούμπες δεν...