Το πλήθος των ταξιδιωτών όρμησε στη στεριά, σαν άνοιξε η μπουκαπόρτα του πλοίου, θυμίζοντας απόβαση διαδοχικών κατακτητών στην ιστορία του πολύπαθου νησιού. Οι περισσότεροι από τους 20 συνταξιδιώτες, νιόφερτοι στο νησί. Ήρθαν, θαρρείς, να βεβαιωθούν ότι το νησί δεν είναι απλώς ένας τόπος εξορίας ή φυλακή ψυχικά ασθενών ... Διασχίζουμε το Λακκί (από το λάκκος, που ήταν) με το μικρό λεωφορείο. Η πρώτη μας επαφή με την κωμόπολη (από τα μεγαλύτερα λιμάνια μας) που έχτισαν πάνω σε πασσάλους (λόγω λάσπης) οι Ιταλοί κατακτητές για τις οικογένειές τους και που διατηρεί τον αρχιτεκτονικό ρυθμό του ρασιοναλισμού (Bauhaus). Η μεγαλύτερη μαρίνα με γιοτ στο νησί (που ιδιωτικοποιήθηκε ...), τα εγκαταλειμμένα στην φθορά του χρόνου κτήρια της Παιδόπολης της Φρ(ειδερ)ίκης, του ψυχιατρείου - φυλακής ψυχών (που έγινε αρνητικά γνωστό σε όλη την Ευρώπη), αλλά και το εγκαταλειμμένο Κάστρο (κλειστό το Μουσείο και ο χώρος των εκθεμάτων) με την εκκλησία της...