Άδικα φοβούμαστε το θάνατο. Ο άνθρωπος, το πνεύμα του ανθρώπου, δεν πεθαίνει. Δεν έχουμε να διαλέξουμε μεταξύ ύπαρξης και ανυπαρξίας, αλλά μόνο μεταξύ ευτυχισμένης ύπαρξης και δυστυχισμένης. Θα μου πείτε και σαν δεν πεθαίνει το πνεύμα, ποιο είναι το κέρδος αφού το σώμα πεθαίνει; Οι υλιστές αμφισβητούν και την ύπαρξη του πνεύματος. Πώς υπάρχει το πνεύμα, αφού ο εγκέφαλος που δημιουργεί τις σκέψεις καταστρέφεται με το θάνατο του σώματος; Κατ΄ αρχήν ο εγκέφαλος δε δημιουργεί, αλλά συγκρατεί σκέψεις. Ο εγκέφαλος είναι για το πνεύμα όπως είναι τα αισθητήρια όργανα για το σώμα. Δε δημιουργούν τα αισθητήρια όργανα τις αισθήσεις, αλλά συγκρατούν τις αισθήσεις. Ωστόσο το θέμα μας δεν είναι αν ο θάνατος του σώματος εξαφανίζει τη ζωή του ανθρώπου ή αν ο άνθρωπος εξακολουθεί να ζεί και μάλιστα με μεγαλύτερη διαύγεια και μετά το θάνατο του σώματος, επειδή αυτό για μας είναι λυμένο ότι η ζωή δεν τελειώνει με το σωματικό θάνατο. Το θέμα μας είναι...