Γράφει η Εύα Μπουτζέτη - Πανίδου* Όχι με αριθμούς και επιστημονικές ορολογίες, αλλά με μια ιστορία εμπνευσμένη από το βιβλίο της αγαπημένης μου δασκάλας κας Ζωής Καλαφάτη, Γεύση Από Χαμένο Παράδεισο... (2025): Είναι η ιστορία της κυρίας Αναστασίας και του κυρίου Χαράλαμπου, ενός ηλικιωμένου ζευγαριού που ζει σε ιδιωτική μονάδα φροντίδας. Εκείνη, 85 ετών, πάσχει από τη νόσο Alzheimer σε προχωρημένο στάδιο. Εκείνος, 90 ετών, έχει ήπια μορφή άνοιας. Κανείς τους δεν θυμάται ότι ήταν παντρεμένοι.Κάθε τους βλέμμα, μια υπόσχεση που κρατήθηκε ακόμα και στην άνοια. Κι όμως... κάθε φορά που τη βλέπει, εκείνος τη φλερτάρει διακριτικά. Την περιποιείται με στοργή, της φέρεται με τρυφερότητα και αξιοπρέπεια. Εκείνη, δίχως να γνωρίζει ποιος είναι, ανταποκρίνεται με γνήσια χαρά. Μια μέρα, μια νοσηλεύτρια έγινε μάρτυρας ενός διαλόγου: Η κυρία Αναστασία συζητούσε με μια φίλη της στο σαλόνι της δομής. Ξαφνικά, ο κύριος Χαράλαμπος πέρασε στο βάθος του...