Χαρούμενες αναμνήσεις λέω τα σπουδαιότερα από όσα θυμάμαι στα βιβλία που διάβασα σε όλη μου τη ζωή. Από μικρό παιδί στο δημοτικό σχολείο, δεν αποχωρίσθηκα τα αγαπημένα βιβλία που συναντούσα, όπου κι αν πήγαινα. Ποτέ δεν έλειπε από το χέρι μου το βιβλίο. Ακόμα και οι παλιοί συμμαθητές μου στη γυμνάσιο της Λαρίσης, όταν με ξανασυναντούσαν μετά από χρόνια, απορούσαν: "Ακόμα με ένα βιβλίο στο χέρι είσαι"; Η μελέτη των βιβλίων, όταν συνειδητοποίησα ότι η ανώτερη Τέχνη είναι θρησκευτική, αργότερα έγινε προσευχή του Ιησού, νοερή προσευχή, "Γλώσσα", όπως την ονομάζει ο Απόστολος Παύλος. Κατόπιν η μελέτη έγινε δοκιμασία να έχω το Θεό στη συνείδησή μου και ειδικότερα, να είναι η συνείδησή μου, ο καθαρός οφθαλμός, που γράφει το |Ευαγγέλιο. Όταν ο οφθαλμός σου είναι καθαρός λέει ο Ιησούς, είναι όλο το σώμα σου το πνευματικό σου είναι πνευματικό. Σώμα πνευματικό είναι το πνεύμα του Θεού μέσα μας, ο θησαυρός των αγαθών ή αλλιώς ο πολύτιμος...