share this on facebook share this on twitter share this on linkedin share this on messenger share this on messenger Μια μέρα το χρόνο "γιορτάζουμε" τις μητέρες. Και τις υπόλοιπες 364 μέρες; Τις ξεχνάμε; Τις αντιμετωπίζουμε σαν δεδομένες αγίες; "Για όλα φταίει η μάνα σου." Μια φράση που έχει εντυπωθεί στο συλλογικό μας ασυνείδητο, επαναλαμβανόμενη σχεδόν τελετουργικά στα ελληνικά σπίτια και όχι μόνο -από πατεράδες, παππούδες, συγγενείς, φίλους και δασκάλους. Στην επιφάνειά της μοιάζει με έναν κοινότοπο αστεϊσμό. Κι όμως, είναι βαθιά εμποτισμένη με πατριαρχικές προκαταλήψεις και κοινωνικά στερεότυπα, που μετατρέπουν τη μητέρα σε μόνιμο αποδέκτη ευθυνών -όχι μόνο για ό,τι "πήγε στραβά" στην οικογένεια, αλλά και για τα βαθύτερα δομικά προβλήματα της κοινωνίας. Η μητέρα είναι σύμβολο θυσίας, ηθικής και αδιάκοπης προσφοράς. Όμως αυτή η "αγιοποίηση" είναι επικίνδυνη. Δεν πρόκειται για πράξη αναγνώρισης ή σεβασμού, αλλά για έναν μηχανισμό...