iStock Ως σύγχρονοι γονείς με πάρα πολλές υποχρεώσεις- είτε εργαζόμαστε είτε όχι- συχνά ονειρευόμαστε ότι κάθε φορά που δεν προλαβαίνουμε να μαγειρέψουμε, κάθε φορά που θέλουμε να "πεταχτούμε" στο μίνι μάρκετ ή να πάμε τα παιδιά στις δραστηριότητες, παίρνουμε τηλέφωνο μια γειτόνισσα και της ζητάμε βοήθεια. Εκείνη εννοείται δέχεται με χαρά. Κάποτε οι οικογένειες βασίζονταν στη βοήθεια της κοινότητάς τους- σε μια ομάδα ανθρώπων που τους βοηθούσε στο μεγάλωμα των παιδιών. Η γιαγιά, η μικρότερη αδελφή, η γειτόνισσα, η μαμά-φίλη ήταν εκεί για να σε βοηθήσει αλλά και να τη βοηθήσεις. Πλέον αυτό δεν "παίζει". Η μόνη βοήθεια στην οποία μπορείς να στηριχθείς είναι των παππούδων- αν μπορούν- ή της νταντάς που πρέπει να πληρώσεις. Κι αν δεν έχεις- που οι περισσότεροι δεν έχουν- θα πας τα παιδιά σου σε κέντρα απασχόλησης ή σε δραστηριότητες του δήμου σου. Δεν είναι φυσιολογικό, όμως, να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας τόσο απομονωμένοι ως γονείς. Όπως...