Μια γραμμή στην άκρη του χάρτη, σχεδόν ξεχασμένη. Οδηγεί σε τόπους που μοιάζουν με παύσεις του χρόνου. Μια ακτογραμμή που δε συνδέεται εύκολα με δρόμους και ταμπέλες, αλλά με θάλασσες και πέτρα. Τα Νότια Χανιά δεν προσφέρονται για γρήγορο τουρισμό. Θέλουν να πας αργά. Ή με σκάφος. Κάπως έτσι ξεκινήσαμε κι εμείς. Νωρίς το πρωί από την Παλαιόχωρα μ' ένα μικρό σκάφος και μια οικογένεια Ιταλών ως συνοδοιπόρους σ' αυτή τη θαλάσσια περιπλάνηση στην πιο ανέγγιχτη πλευρά της Κρήτης. Εκεί όπου δεν υπάρχουν δρόμοι και αυτοκίνητα, παρά μόνο η βράχινη ακτή και η αίσθηση πως κάθε σου βήμα σε φέρνει πιο κοντά σ΄ έναν άλλο κόσμο. Εκεί, όπου η φύση δε σε χαϊδεύει, σε δοκιμάζει. Αλλά σου προσφέρει και την πιο ανάλαφρη αίσθηση ελευθερίας που είχες ποτέ. ©Πωλίνα Παρασκευοπούλου Αρχαία Λισσός - Εκεί όπου θεράπευαν οι θεοί Καθώς το σκάφος γλιστρά αργά μπροστά από την αρχαία Λισσό, η εικόνα είναι σχεδόν σουρεαλιστική. Στην αγκαλιά ενός μικρού, απόμερου...