"Ο καρκίνος σε νεαρή ηλικία αλλάζει τα πάντα -το σώμα, τη σχέση με τον εαυτό, με το μέλλον, με τα όνειρα που δεν πρόλαβες ακόμα να ζήσεις. "Άραγε θα υπάρξει αύριο για μένα"; (...) Μαθαίνεις να επιβιώνεις και να ονειρεύεσαι μαζί, να παλεύεις για τη ζωή σου χωρίς να ξεχνάς το μέλλον που σε περιμένει.(...) Κι όταν η σεξουαλικότητα δοκιμάζεται, θυμάσαι ότι το σώμα που αγαπήθηκε ξέρει να αγαπιέται ξανά. Δεν ήμουν μισή ούτε ανάπηρη, ήμουν πληγωμένη και ζωντανή". Ο καρκίνος του μαστού φέρνει στο φως μια άλλη πραγματικότητα: τη σχέση της γυναίκας με τον εαυτό της, το σώμα της, τον χρόνο. Μέσα από τη διαδρομή της ασθένειας, όσα θεωρούνταν αυτονόητα αποκτούν νέο βάρος και τα απλά πράγματα επανακτούν το νόημά τους. Δεν υπάρχει τίποτα ηρωικό σε αυτή τη διαδικασία. Μόνο μια βαθιά ανάγκη να κατανοηθεί η ζωή χωρίς φίλτρα. Εκεί αρχίζει η αλήθεια, στην πιο σιωπηλή μορφή της δύναμης. Μέσα από την προσωπική της εμπειρία και με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα...