Έχετε φύγει ποτέ από μια συζήτηση με την άβολη αίσθηση ότι μοιραστήκατε πάρα πολλά; Όχι επειδή ήσασταν αγενής ή απερίσκεπτος αλλά επειδή δώσατε πολλές εξηγήσεις - στην προσπάθειά σας να γίνετε αντιληπτοί - σε κάποιον που μάλλον δεν ήθελε πραγματικά να σας καταλάβει. Αν ναι, τότε δεν είστε οι μόνοι. Πολλοί από εμάς διδαχθήκαμε - ρητά ή σιωπηρά - ότι το να γινόμαστε κατανοητοί ισοδυναμεί με ασφάλεια. Νομίζουμε ότι αν μπορέσουμε να εκφραστούμε αρκετά καθαρά, ίσως οι άλλοι τελικά μας καταλάβουν και μας συμπεριφερθούν καλύτερα. Έτσι μπαίνουμε στην διαδικασία να εξηγήσουμε, να διευκρινίσουμε, να δώσουμε πολλά περισσότερα από όσα μας ζητούν. Μερικές φορές ίσως και να ελπίζουμε ότι αν καταφέρουμε να το κάνουμε "σωστά", θα κερδίσουμε τον σεβασμό, την αποδοχή ή τουλάχιστον την αποφυγή της σύγκρουσης. Αλλά συχνά, παρά τις προσπάθειές μας, εγκαταλείπουμε αυτές τις συζητήσεις με έντονα τα συναισθήματα της απόρριψης ή ακόμα και της υποτίμησης.