Πριν από λίγα χρόνια, στο πλαίσιο διαφημιστικής καμπάνιας, μια αγγελία εργασίας είχε γίνει viral στο διαδίκτυο λόγω της μακροσκελούς και παράλογης λίστας απαιτήσεων που τη συνόδευε. Απλήρωτη, με εικοσιτετράωρες εφημερίες χωρίς διαλείμματα, άδειες και ρεπό, η ύπαρξη και μόνο της θέσης έμοιαζε περισσότερο με προσβολή. Το πιο εντυπωσιακό ήταν ότι ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού την είχε επιλέξει: ήταν αυτή της μητρότητας - και η διαφήμιση ήταν για ευχετήριες κάρτες για τη γιορτή της μητέρας. Χρόνια πολλά μαμά! Η μητρότητα (και η ικανότητα των γυναικών να είναι καλές ή κακές σε αυτή) είναι ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει διαχρονικά τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, με έμμεσο ή άμεσο τρόπο. Τον τελευταίο καιρό, όμως, έχουν προκύψει (true) crime σειρές, οι οποίες εστιάζουν στις μητέρες ως υπαίτιες, σχολιάζοντας συχνά με αρνητικό τρόπο το ρόλο τους. Για παράδειγμα, στη σειρά ντοκιμαντέρ "Οικογενειακοί Δαίμονες: Η Πτώση της Ρούμπι Φράνκι"...