Newsroom | email: [email protected] Ο οπλίτης στην αρχαία Ελλάδα, ήταν στρατιώτης πεζικού με βαρύ οπλισμό που πολεμούσε σε σχηματισμό φάλαγγας. Ο πειθαρχημένος οπλίτης της πόλης-κράτους, εμφανίστηκε τον 7° αιώνα, με ιερή αποστολή να υπερασπίζεται την ελευθερία και την ανεξαρτησία της πατρίδας του. Ο πρώτος που χρησιμοποίησε τη λέξη "φάλαγγα" ήταν ο Όμηρος που απέδωσε την έννοια της οργανωμένης γραμμής μάχης. Η τακτική ήταν απλή. Διαδοχικές σειρές από βαριά οπλισμένους οπλίτες, σε πολύ κοντινή απόσταση μεταξύ τους, έρχονταν σε μετωπική σύγκρουση με την αντίπαλη ομάδα οπλιτών. Κάθε οπλίτης κάλυπτε με την ασπίδα του, την αριστερή μόνο πλευρά του, που ήταν και η δεξιά του διπλανού του . Ο Θουκυδίδης, ήταν ο πρώτος που επισήμανε την τάση των οπλιτών, να στρίβουν ασυναίσθητα δεξιά στην μάχη για να καλύψουν εκείνη την πλευρά τους. Σκοπός κάποιου πολέμου κατά την εποχή των πόλεων-κρατών, δεν ήταν η απόλυτη καταστροφή της αντίπαλης πόλης, αλλά...