Η προσαρμογή στο σχολείο είναι δύσκολη για τα παιδιά αλλά και για τους γονείς. Το παιδί μπορεί να κλαίει, να μην θέλει να κάτσει μόνο του χωρίς εσένα, να δείχνει ότι φοβάται, να πιάνεται από πάνω σου και να μη φεύγει από την αγκαλιά σου. Ο ρόλος του γονιού είναι δύσκολος αφού πρέπει να διαχειριστεί τη δική του συναισθηματική φόρτιση εκείνη τη στιγμή αλλά και να επιδείξει ψυχραιμία για να μπορέσει να καθησυχάσει το παιδί και να του εμπνεύσει μια ασφάλεια. Ο γονιός μαθαίνει κι αυτός να αποχωρίζεται το παιδί, μαθαίνει ότι το κλάμα του παιδιού του είναι φυσιολογικό, μαθαίνει πώς να αντιμετωπίσει τον αποχωρισμό και τη δική του ανασφάλεια για το πώς θα μείνει το παιδί του μόνο του για πρώτη φορά χωρίς εκείνον. Σύμφωνα με τη ψυχοπαιδαγωγό Ευτυχία Βαρσαμή ένα λάθος που κάνουμε οι γονείς είναι να προσπαθούμε να σταματήσουμε το κλάμα. Όπως λέει, όμως, το παιδί εκείνη τη στιγμή χρειάζεται ενσυναίσθηση και ασφάλεια. "Το κλάμα είναι φυσιολογικό, ο...