Μας αποσπά την προσοχή, μας κλέβει το χρόνο, βλάπτει την face to face επαφή με τους φίλους μας, μας κρατά ξάγρυπνους τη νύχτα, μας κάνει να αγοράζουμε πράγματα που δεν χρειαζόμαστε κι όμως... δεν κάνουμε χωρίς αυτό και μάλιστα πολλοί το τσεκάρουμε κυριολεκτικά εκατοντάδες φορές την ημέρα. Εννοείται βέβαια πως το κινητό, έχει και τα καλά του και αυτά δεν είναι λίγα, αλλά η σχέση που έχουμε αναπτύξει σήμερα με τα smartphone μας και τα social media, άνετα μπορεί να χαρακτηριστεί πλέον ως μια μορφή καθημερινού αυτοτραυματισμού. Γιατί δεν σταματάμε; Ή μάλλον καλύτερα, μπορούμε να σταματήσουμε να σκρολάρουμε; Ο ήχος μιας ειδοποίησης, η ελκυστικότητα μιας κόκκινης καρδούλας, η υπόσχεση ενός χαριτωμένου βίντεο με ζωάκια που ακολουθεί, ένας πιασάρικος τίτλος, η αίσθηση της επιβεβαίωσης από ξένους, όλα αυτά μπορούν να ενεργοποιήσουν το σύστημα ντοπαμίνης του εγκεφάλου, το οποίο συνεχώς ενισχύει ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές ελέγχου. Δεν σοκάρουν...