© Ελίνα Γιουνανλή Τη στιγμή που μπαίνω στο θέατρο Δίπυλο ο Ακύλλας Καραζήσης περιγράφει ένα περιστατικό όπου μια καταπονημένη νεαρή γυναίκα αναγνωρίζει στους παγωμένους ρωσικούς δρόμους την Άννα Αχμάτοβα ("τότε που οι ποιητές ήταν αναγνωρίσιμοι") και τη ρωτάει αν μπορεί να το περιγράψει "όλο αυτό" που ζει. "Μπορώ" απαντά εκείνη και κάτι σαν χαμόγελο άρχισε να διαγράφεται στο παγωμένο πρόσωπο της νεαρής γυναίκας. Διαισθάνομαι ήδη ότι έκανα καλά που ήρθα αυτό το Τεταρτιάτικο απόγευμα στη "Διαρκή Πρόβα" της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου και όσο κι αν μου παίρνει λίγο ώρα να εγκλιματιστώ και να συγκεντρωθώ σε αυτή τη θραυσματική συνθήκη σε λίγο δεν θέλω να φύγω. © Ελίνα Γιουνανλή Ο Ακύλλας Καραζήσης και η Νεφέλη Μαϊστράλη, υπεύθυνοι της πειραματικής αυτής διαδικασίας που θα εκτυλίσσεται καθόλη τη διάρκεια της χρονιάς, μας υπενθυμίζουν συχνά πυκνά κατά τη διάρκεια της πρόβας τη συνθήκη στην οποία βρισκόμαστε - άλλωστε...