Γύρω από την, ως ένα βαθμό δικαιολογημένη, συζήτηση που θέλει το Χόλιγουντ να αδυνατεί να παραγάγει, τουλάχιστον σε αφθονία, νέους κινηματογραφικούς μύθους και επιδραστικούς σταρ, το όνομα του Τομ Κρουζ στέκει αγέρωχο. 'Όχι μόνο επειδή ο Αμερικανός στα 63 του δείχνει ακμαιότατος και ικανός να συνεχίσει να γεμίζει κινηματογράφους παγκοσμίως, αλλά και επειδή παραμένει προσηλωμένος σε μια στάση ζωής που αντιλαμβάνεται το σινεμά ως την ύψιστη μορφή τέχνης, η οποία βιώνεται συλλογικά μόνο στις σκοτεινές αίθουσες. Δεν είναι τυχαίο πως πολύ πρόσφατα, στο πλαίσιο του 78ου Φεστιβάλ Καννών, απέσπασε τιμητικό Χρυσό Φοίνικα, διάκριση που ελάχιστοι συνάδελφοί του μπορούν να καυχιούνται πως έχουν λάβει, απέχοντας, μάλιστα, κοντά είκοσι χρόνια από το καθαρόαιμο arthouse σινεμά. Κι αν ο Κρουζ σταματήσει να τρέχει, όπως χαρακτηριστικά κάνει τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, από την ημέρα που η πρώτη "Μυστική Αποστολή" βρέθηκε στις μαρκίζες; Παρότι το...