Το 1915, αρχαιολόγοι που έκαναν ανασκαφές στο μοναστήρι των Δομινικανών στο νησί Μαργαρίτα (Βουδαπέστη) ανακάλυψαν τα οστά ενός νεαρού άνδρα που ήταν θαμμένος στο σκευοφυλάκιο. Με βάση τον τόπο ταφής, τα ιστορικά έγγραφα και τα στοιχεία για σοβαρά τραύματα στο σκελετό, οι ειδικοί της εποχής υπέθεσαν ότι τα λείψανα μπορούσαν να ανήκουν στον Μπέλα, δούκα του Μακσό, μέλος της δυναστείας των Άρπαντ. Ο Μπέλα του Μακσό (γεννημένος μετά το 1243 - απεβίωσε τον Νοέμβριο του 1272) ήταν εγγονός του βασιλιά Μπέλα IV της Ουγγαρίας από την πλευρά της μητέρας του και απόγονος της δυναστείας των Ρούρικ από την πλευρά του πατέρα του. Η οικογένεια των Ρούρικ, με καταγωγή από τη βόρεια Σκανδιναβία, κυβέρνησε τη Ρως του Κιέβου για σχεδόν επτά αιώνες, ξεκινώντας από τον 9ο αιώνα. Σύμφωνα με αυστριακά χρονικά του 13ου αιώνα, ο δούκας Μπέλα δολοφονήθηκε τον Νοέμβριο του 1272 από τον Μπαν Χένρικ "Κόσεγκι" της οικογένειας Χέντερ και τους οπαδούς του.