Συμφωνία που περισσότερο θυμίζει "αναγκαίο κακό" παρά φιλόδοξη κλιματική δέσμευση έκλεισε η COP30 στη Βραζιλία, μετά από δύο εβδομάδες εντάσεων και επώδυνων διαπραγματεύσεων. Στη ζούγκλα του Αμαζονίου, σχεδόν 200 χώρες κατάφεραν να συνεννοηθούν, αλλά όχι να δράσουν επί της ουσίας. Το τελικό κείμενο, οκτώ σελίδων, παρότι ανοίγει τον δρόμο για ενίσχυση των πολιτικών περιορισμού της θέρμανσης κάτω από τους 1,5°C, αποφεύγει το κεντρικό ζήτημα: την ονομαστική αναφορά σε πετρέλαιο, φυσικό αέριο και άνθρακα. Η "σιωπή" γύρω από τα ορυκτά καύσιμα εξόργισε χώρες όπως η Κολομβία και κράτη της Λατινικής Αμερικής, που ζήτησαν να ενσωματωθεί τουλάχιστον μια αναφορά στη συζήτηση για την ενεργειακή μετάβαση στις συνομιλίες του 2026. Η αντίσταση προήλθε, όπως αναμενόταν, από ισχυρούς παραγωγούς της Μέσης Ανατολής και τη Ρωσία, δημιουργώντας ένα νέο μέτωπο γεωπολιτικών εντάσεων μέσα στην αίθουσα των διαπραγματεύσεων. Το αποτέλεσμα έγινε δεκτό με...