Όταν τα ζευγάρια στο Καταχόγιουκ, έναν νεολιθικό οικισμό στην περιοχή που σήμερα είναι η νότια Τουρκία, ένωναν τα δεσμά τους πριν από περίπου 9.000 χρόνια, ο γαμπρός συνήθως μετακόμιζε στο σπίτι της νύφης, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science. Η μελέτη, που βασίζεται σε ανάλυση αρχαίου DNA από 131 σκελετούς που χρονολογούνται μεταξύ 7100 και 5950 π.Χ. δηλαδή τη νεολιθική εποχή, διαπίστωσε ότι τα άτομα που ήταν θαμμένα σε κοινόχρηστους τάφους κάτω από το ίδιο σπίτι συχνά δεν είχαν γενετική συγγένεια, τουλάχιστον στα τελευταία χρόνια της κατοίκησης του οικισμού. Όσοι είχαν συγγένεια τείναν να μοιράζονται τη μητρική παρά την πατρική καταγωγή. "[Η ανάλυσή μας] δείχνει σαφώς ότι οι πρακτικές που επικεντρώνονταν στους άνδρες και έχουν συχνά τεκμηριωθεί στην Ευρώπη της Νεολιθικής και της Εποχής του Χαλκού δεν ήταν καθολικές", λέει ο συν-συγγραφέας Mehmet Somel, εξελικτικός γενετιστής στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο της...