Γράφει ο Στυλιανός Καβάζης ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 20 ΜΑΪΟΥ ΤΟΥ 1941,ΜΟΛΙΣ ΠΡΙΝ 84 ΧΡΟΝΙΑ ΞΕΚΙΝΑ Η ΗΡΩΪΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΚΡΗΤΙΚΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΖΥΓΟ. "Μάνα είντά 'ναι τα πουλιά π' εγκρούψανε στον ήλιο; Γιάντα 'ρχουνται στο Μάλεμε και θέλουν να φωλέψουν; Του Χίτλερ είναι Καναβοί και πέφτουνε στη γ-Κρήτη μα λείπουνε οι κυνηγοί και τ'αρματα 'ναι λίγα. Φέρε μου μάνα το τζιφτέ, φέρε το Μαλιχέρι. Παρμένα γιέ μου τα 'χουνε και μας ε ξαρματώσαν, μα στο κατώι έχουμε τσι μαναρωσκαλίδες. Μάνα αργεί ο κύρης μου και δεν τον ανιμένω". (Ριζιτικο, Αντώνης Δ. Καρκανοραχάκης - Χανιά, Ψευδώνυμο: "Πελεκανιώτης") Μια από τις πιο ηρωικές και σχετικά άγνωστες ιστορίες στο ευρύ κοινό για την Μάχη της Κρήτης, ήταν η απόφαση των πρωτοετών της σχολής Ευελπίδων να έρθουν στην Κρήτη να πολεμήσουν... παρά τις αντίθετες διαταγές"· τα κατάφεραν με χίλιους κινδύνους ... Το πρωί της 20ής Μαίου ο ουρανός γεμίζει από τους αλεξιπτωτιστές, που τα βαριά Γιούνγκερς αδειάζουν...