Η άποψη πως "ο κόσμος δεν έχει ανάγκη μια 40άρα να ντύνεται σαν 18χρονη, να λέει αρλούμπες και να μας κάνει ρεζίλι" και η απάντηση που εκείνη έχει δώσει μέσα από στίχους -όχι σε κάποιον συγκεκριμένα, αλλά απέναντι στη συλλογική βλακεία που θεωρεί ότι οι γυναίκες πρέπει να μπαίνουν σε καλούπια ή να αποσύρονται αθόρυβα καθώς μεγαλώνουν. Να μικραίνουν. Να ζητούν συγγνώμη που είναι ορατές. Που είναι "σχεδόν 40 και δεν έχουν παιδί". Υπάρχουν κάποιες αποφάσεις που δεν τις παίρνεις στα 40. Τις παίρνεις πολύ νωρίτερα. Όπως το αν θα ανήκεις στο σύστημα ή αν θα το κοιτάς από απέναντι. Αν θα βολευτείς μέσα του ή αν θα επιμένεις να είσαι ο εαυτός σου -ακόμα κι όταν δεν χωράς. Η Μαρίνα Σάττι επέλεξε από πολύ νωρίς το δεύτερο. Και της πήρε καιρό, όπως συμβαίνει συνήθως με όσους επιμένουν στην αυθεντικότητα, να της αναγνωριστεί η αξία. Όχι όμως από αυτούς που κοιτούν ψηλά μόνο για να πουν "ποια νομίζει ότι είναι", αλλά από το κοινό που διψά για...