Η Αμερικανίδα οικονομολόγος Κορίν Λόου, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια, επιχειρεί μέσα από άρθρο γνώμης στους New York Times να απαντήσει σε ένα ερώτημα που, παρά τις δεκαετίες φεμινιστικών διεκδικήσεων, παραμένει ανοιχτό: τι θέλουν πραγματικά οι γυναίκες από την εργασία; Η απάντησή της είναι απλή, σχεδόν αποστομωτική: όχι περισσότερη ευελιξία, όχι περισσότερη τηλεργασία - αλλά ξεκάθαρα όρια. Να σταματά η δουλειά σε μια συγκεκριμένη ώρα, χωρίς αόρατη παράταση, χωρίς τη διαρκή υποχρέωση να είναι κανείς διαθέσιμος. Η Λόου θυμάται τις πρώτες της επαγγελματικές εμπειρίες ως νεαρή σύμβουλος επιχειρήσεων: εξαντλητικές μέρες, ατελείωτες νύχτες σε ξενοδοχεία μακριά από το σπίτι, και ένα τηλέφωνο που δεν σταματούσε να χτυπά από "επείγοντα" email μέσα στη νύχτα. Η φθορά, σωματική και ψυχική, την οδήγησε να επαναπροσδιορίσει τον εαυτό της: "Με λένε Κορίν και τρώω τρία γεύματα τη μέρα και κοιμάμαι οκτώ ώρες τη νύχτα", λέει πως...