Το τελευταίο προς εξέταση κείμενο είναι η θαυμαστή οπτασία του Οσιωτάτου κυρίου Δανιηλ, ήν είδε εν τη βασιλευούση των πόλεων, κατά το αψξδ΄(1764) έτος. Νοεμβρίου ιγ΄, μία ιδιαίτερη περίπτωση που διαφοροποιείται από τα υπόλοιπα κείμενα τόσο στο περιεχόμενο όσο και στο πνεύμα. ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ Ολυμπία Βρακοπούλου: Ανιχνεύοντας στοιχεία κρίσης στις οραματικές αφηγήσεις της πρώιμης νεοελληνικής γραμματείας (16ος-18ος αιώνας), Πρακτικά 6ου Συνεδρίου ΕΕΝΣ "Ο ελληνικός κόσμος σε περιόδους κρίσης και ανάκαμψης, 1204-2018", Λουντ (4-7 Οκτωβρίου 2018), Α' τόμος, σελ. 433-435. Η οπτασία αποδίδεται στον μοναχό Δανιήλ, ο οποίος, σύμφωνα με την έρευνα, προέρχεται από οικογένεια μουσουλμάνων διοικητών της περιοχής της Ηπείρου, και σχετίζεται άμεσα με τον νεομάρτυρα Αναστάσιο, που επωμίζεται τον ρόλο του συνοδού-οδηγού στην υπερβατικεμπειρία.[16] Ο Δανιήλ, κυριευμένος από ιερό ενθουσιασμό, βλέπει σε όραμα την περιήγησή του σε χριστιανικά ορόσημα της...