Η ικανότητα ορισμένων ανθρώπων να υποστούν σοβαρούς τραυματισμούς χωρίς να φαίνεται να νιώθουν έντονο πόνο αποτελεί εδώ και αιώνες θέμα θρύλων και έρευνας. Η αντοχή στον πόνο έχει χαρακτηριστεί από ηρωισμός έως παράξενη ανωμαλία. Αλλά τι συμβαίνει στο σώμα και στο μυαλό ενός ατόμου που δεν φαίνεται να νιώθει τον πόνο που "θα έπρεπε" να νιώθει; Έχουμε όλοι την ικανότητα να γίνουμε ένας από αυτούς τους ήρωες / φρικιά της φύσης; Ερωτήσεις όπως αυτές απασχολούσαν το μυαλό του Λόριμερ Μόουζλι όταν εμφανίστηκε στο νοσοκομείο Royal North Shore του Σίδνεϊ στην Αυστραλία πριν από χρόνια, ως φοιτητής φυσιοθεραπείας. Ήθελε να επιβεβαιώσει την ατάκα ενός καθηγητή του, ότι οι χειρότεροι τραυματισμοί είναι συχνά οι λιγότερο επώδυνοι. Έτσι, κάθισε στην αίθουσα των επειγόντων περιστατικών και παρακολούθησε τους ανθρώπους που έρχονταν, καταγράφοντας τους τραυματισμούς τους και ρωτώντας τους πόσο πονούσαν. "...μπήκε ένας τύπος με ένα σφυρί καρφωμένο...