"Οταν ξεκινάμε μια ιστορία, απευθυνόμαστε στο παιδί που ήμασταν τότε. Αυτό μας καθοδηγεί. Ετσι όλα γίνονται πιο απλά και ενστικτώδη: προσπαθούμε να ξαναβρούμε το συναίσθημα που είχαμε παλιά", λέει ο κομίστας Ντιντιέ Κονράντ. Και ο Φαμπκαρό (ψευδώνυμο του συγγραφέα Φαμπρίς Καρό) προσθέτει: "Είμαστε στην υπηρεσία ενός κόσμου που μας ξεπερνά. Απλώς προσπαθούμε να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας, σεβόμενοι το σύμπαν του Ουντερζό και του Γκοσινί... Φέρνουμε και τη δική μας μικρή πινελιά, αλλά η αποστολή μας είναι να δημιουργήσουμε έναν πραγματικό Αστερίξ". "Ποια είναι η πινελιά;" ρωτάμε τον κ. Καρό με την επιφυλακτικότητα μιας αφοσιωμένης αναγνώστριας των σαράντα άλμπουμ του Αστεριξ και Οβελίξ, που εξακολουθούν να μας κάνουν να γελάμε πάλι και πάλι. "Σέβομαι πολύ τη δουλειά του Γκοσινί, οπότε νιώθω ότι δεν προσθέτω αρκετά - ίσως όχι όσο θα ήθελα. Αλλά πιστεύω ότι η προσωπική μου σφραγίδα βρίσκεται σε μικρά στοιχεία σουρεαλιστικού χιούμορ.