Δεκαέξι μήνες πριν όλα έδειχναν ιδανικά για τον Κιρ Στάρμερ. Οι Εργατικοί επέστρεφαν στην εξουσία μετά από 15 ολόκληρα χρόνια, έχοντας εξασφαλίσει την τρίτη καλύτερη εκλογική επίδοση της ιστορίας τους. Ο ίδιος προέβαλε ως μοντέλο ρεαλιστή πολιτικού που - στον αντίποδα του ριζοσπάστη προκατόχου του Τζέρεμι Κόρμπιν - θα έβρισκε την κατάλληλη ισορροπία μεταξύ ευρωατλαντικού ρεαλισμού, φιλοεπιχειρηματικής οικονομικής πολιτικής και κράτους πρόνοιας. Κι όμως, λίγους μήνες πριν τη διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών σε Σκωτία και Ουαλία, και με τη φθορά προς το πρόσωπό του να μεγαλώνει, ο βρετανός πρωθυπουργός προχωρά σε μια αμφιλεγόμενη αλλαγή στρατηγικής στο μεταναστευτικό ζήτημα, που κινδυνεύει να προκαλέσει νέες διαιρέσεις εντός του κυβερνώντος κόμματος.Πρωτοβουλίες Τελευταίο επεισόδιο της ήδη πολυτάραχης διακυβέρνησης Στάρμερ είναι το νέο πακέτο μέτρων για τη μετανάστευση, το οποίο και αυστηροποιεί ακόμη περισσότερο το σύστημα παροχής...