Στην καρδιά ενός παρατεταμένου πολέμου, τα σύνορα της Ουκρανίας έχουν μετατραπεί σε σκηνή μιας σκοτεινής καταδίωξης ανθρώπων. Καθημερινά, drones ανιχνεύουν τις θερμικές υπογραφές ανδρών στρατεύσιμης ηλικίας που προσπαθούν να ξεφύγουν από την επιστράτευση, ενώ κινητές ομάδες επέμβασης σπεύδουν να τους εντοπίσουν στα βουνά, στα δάση, ακόμη και στα ποτάμια. Ένα βίντεο από γυναίκα συνοριοφύλακα αποκαλύπτει ωμά την κανονικοποίηση αυτής της καταδίωξης: "Αν δω άνδρα με σακίδιο, δίνω σήμα. Δεν είναι η γιαγιά που πάει στον κήπο". Έτσι λειτουργεί πλέον ένα κομμάτι του κράτους: όχι για να υπερασπιστεί τη χώρα, αλλά για να κυνηγήσει τους ίδιους του τους πολίτες. Η πραγματικότητα πίσω από την τεχνολογία είναι αδυσώπητη: έως και 100 απόπειρες διαφυγής κάθε μέρα, 25.500 λιποταξίες σε πέντε μήνες, 6 εκατομμύρια άνδρες που αποφεύγουν να εγγραφούν για στρατολογία. Ένα σύστημα που καταρρέει εκ των έσω, αντιμέτωπο με το ίδιο του το ανθρώπινο δυναμικό.