"Έρχεται λοιπόν ο σύγχρονος αναγνώστης ή μελετητής και συναντά την ψυχή του αρχαίου ή του μεσαιωνικού ανθρώπου, και αποτυγχάνει παταγωδώς να την συλλάβει. Και αποτυγχάνει διότι κατά βάθος δεν την σέβεται, την βλέπει αφ' ενός ως διανοητικά κατώτερη, και από την άλλη θεωρεί αυτονόητο πως διέπεται από τον ίδιο κυνισμό με την δική του." Μαθητής ακόμη, διάβαζα για τη ζωή και τα κατορθώματα του αγαπημένου μου Βυζαντινού αυτοκράτορα, του Αλεξίου Α' Κομνηνού. Σχολιάζοντας την εκκλησιαστική του πολιτική, ο συγγραφέας του βιβλίου έλεγε πως "ο Αλέξιος Κομνηνός παρουσιαζόταν ως προστάτης της Ορθοδοξίας ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ από ειλικρινή πίστη, αλλά από συμφέρον". Γράφει ο Μάριος Νοβακόπουλος Θυμάμαι πολύ έντονα την κακή εντύπωση που μου έκανε αυτό το σχόλιο. Όχι για την ίδια την θρησκευτική υπόθεση - ο έφηβος εαυτός μου ήταν άθεος και πολύ υπερήφανος για αυτό - αλλά για την προκατάληψη σχετικά με τις προθέσεις του ιστορικού πρωταγωνιστή. Και που ξέρει ο...