Δημήτρης Καραίσκος 05.05.2025 • 08:12 Κοινοποίηση 0 Σχόλια H πένα της Ρέας Βιτάλη είναι άφοβη. Κοιτά κατάματα τους χειρότερους φόβους μας, τους πιο τρομακτικούς εφιάλτες μας. Με το χαρακτηριστικό φιλολογικό της ιδίωμα, σβέλτο και άμεσο μέσα στην αίσθηση "ζωντανού λόγου" που το χαρακτηρίζει, τους ονομάζει, τους αποδομεί και εντέλει έρχεται σε -κάποια- ειρήνη μαζί τους. Και αυτό το κάνει γενναία και για λογαριασμό όλων μας. Στην κουβέντα που κάνουμε μαζί της με αφορμή το νέο της βιβλίο, "Το ψυχόμετρο" (εκδ. Διόπτρα), μας εκμυστηρεύεται πως στις παρουσιάσεις του, την ώρα της υπογραφής, πολλοί αναγνώστες νιώθουν την ανάγκη για μια εξομολόγηση του δευτερολέπτου στο αυτί της. Με "ευχαριστώ", επειδή είδαν τον εαυτό τους μέσα στις αφηγήσεις της και πήραν τη δύναμη να αντικρίσουν τους δικούς τους δαίμονες, και με "έκλαψα ωραία", ανακουφισμένοι που κάποιος μίλησε για λογαριασμό τους, για τα δικά τους ανείπωτα δράματα. "Μπορεί η σιωπή να γεννά...