Στις ολλανδικές εκλογές του 2023 το κόμμα του Βίλντερς είχε λάβει το 23,5% των ψήφων και 37 έδρες στη Βουλή, διαφορά σχεδόν 8 μονάδων και 12 εδρών από το δεύτερο κόμμα. Λιγότερο από δύο χρόνια μετά, και αφού έριξε τη συγκυβέρνηση στην οποία συμμετείχε, έχασε 6,7 μονάδες και 11 έδρες στη Βουλή. Εδώ δημιουργούνται δύο ερωτήματα: Πρώτον, γιατί συνέβη αυτό και, δεύτερον, εάν σηματοδοτεί μια στροφή πολιτών προς κόμματα με πιο κεντρώες πολιτικές. Απαντώντας στο πρώτο, θα πρέπει να ειπωθεί πως ο Βίλντερς υπέπεσε σε σοβαρά στρατηγικά λάθη. Όταν οι πολίτες δίνουν σε έναν πολιτικό που είναι εκτός συστήματος την πρώτη θέση με διαφορά, το κάνουν διότι τον θέλουν να κυβερνήσει. Ο Βίλντερς, λοιπόν, έπρεπε να δείξει πυγμή και να απαιτήσει τη θέση του πρωθυπουργού ως όρο για να μπει σε συγκυβέρνηση. Δεν το έκανε. Για καιρό είχε διακοσμητική παρουσία στην κυβέρνηση. Ενώ έπρεπε να προσπαθήσει να επιβάλει την πολιτική του, οι συγκυβερνώντες δεν λάμβαναν...