Έμεινε στην Ιστορία ως ο τάφος του Ατρέα ή του Αγαμέμνονα. Όμως οι σύγχρονοι μελετητές συμφωνούν ότι μάλλον δεν ανήκει σε κανέναν από τους δύο μυθικούς ηγεμόνες. Ακόμη κι έτσι -και παρά την σύλησή του ανά τους αιώνες- το συγκεκριμένο μνημείο διέθετε αρχαιολογικούς θησαυρούς την αξία των οποίων μόνο τα τελευταία χρόνια είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε. Η ονομασία του οφείλεται στον Ερρίκο Σλήμαν ο οποίος πίστεψε ότι στεκόταν μπροστά στον τάφο ενός εκ των δύο βασιλέων. Με την ιστορικότητα του Τρωικού Πολέμου να παραμένει μια συζητήσιμη πτυχή, οι αρχαιολόγοι πλέον τείνουν στην άποψη ότι πιθανότατα εκεί ετάφη κάποιος άλλος ηγεμόνας των Μυκηνών, πιθανότατα προγενέστερος των δύο. Όπως και να έχει, πρόκειται για ένα μοναδικό μνημείο, το τελειότερο του είδους του. Στέκεται στον λόφο της Παναγίτσας από την εποχή του Χαλκού (περίπου το 1250 π.Χ) και είναι ο μεγαλύτερος θολωτός τάφος, με το πέτρινο υπέρθυρο πάνω από την πόρτα να ζυγίζει 120 τόνους...