Όταν μιλάμε για ένα φαγητό και ειδικά για ένα αγαπημένο μας πιάτο, συνήθως περιγράφουμε τα υλικά, τη γεύση και δίνουμε και μερικά εύσημα στη μαγείρισσα. Ναι, η γυναίκα που με γέννησε έκανε τους καλύτερους κεφτέδες του γνωστού σύμπαντος. Ζουμερούς μέσα, τραγανούς απέξω, μπαμπάτσικους και μυρωδάτους, με το κρεμμύδι να κυριαρχεί και τα μυρωδικά να σπάνε τη μύτη και να λυγίζουν τους γευστικούς κάλυκες. Αλλά δεν φτάνει ποτέ αυτό σαν περιγραφή. Ειδικά αν αγαπάς το πιάτο που έχεις μπροστά σου. Είναι η συνθήκη που έχεις φτιάξει τριγύρω από αυτό το πιάτο. Είναι ο τόπος που θα το φας, οι άνθρωποι γύρω του και όσα βρεθούν πάνω στο τραπέζι. Είναι αυτό το κάτι παραπάνω που ζητά ένα πιάτο για να είναι το κάτι παραπάνω. Αυτό που δίνει το αλάτι σε ένα πιάτο. Αυτό που έδωσε και δίνει γεύση στην μπύρα ΑΛΦΑ με Θαλασσινό Αλάτι. Γιατί οι κεφτέδες μόνοι τους αν σταθούν πάνω στο τραπέζι θα είναι νόστιμοι, νοστιμότατοι. Αλλά θέλω μια ντοματοσαλάτα με μπόλικο...