Αυτό το κείμενο το έγραψα για σένα που, όπως κι εγώ, νιώθεις τύψεις επειδή ενώ ο άντρας σου προσπαθεί να βοηθήσει με το παιδί, εσύ νιώθεις... να ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι σου! Ναι, τον αγαπάω. Ναι, το παιδί είναι και δικό του. Ναι, είναι πολύτιμο το ότι είναι παρών και ενεργός. Αλλά όχι, δεν τα κάνει όπως εγώ. Και αυτό με εξοργίζει. Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο mama365.gr