Για το Μέγαρο Μαξίμου η στεγαστική κρίση αποτελεί τον "ελέφαντα στο δωμάτιο", γνωρίζοντας ότι μπορεί να προκαλέσει διάχυτη δυσαρέσκεια, καθώς πλήττει το σύνολο της κοινωνικής διαστρωμάτωσης, σε επίπεδο ηλικιών και οικονομικής κατάστασης, με την έννοια των "ευάλωτων" νοικοκυριών να διευρύνεται. Για χαμηλά, αλλά και μεσαία εισοδήματα και οικογένειες, νέους ή φοιτητές, σε πολλές περιπτώσεις το κόστος στέγασης αναδεικνύεται σε τροχοπέδη, με αντίκτυπο σε οικονομικό, προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο. Η αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης έχει προταχθεί ως βασικό ζητούμενο της κυβερνητικής πολιτικής, με σειρά μέτρων να έχουν ανακοινωθεί, αλλά και με περιορισμένα έως τώρα αποτελέσματα. Η επιδότηση ενοικιαστών με ένα ενοίκιο κάθε Νοέμβριο, το "φρένο" που επιχειρήθηκε στη βραχυχρόνια μίσθωση, τα προγράμματα "Σπίτι μου 1" και "Σπίτι μου 2" και σειρά προγραμμάτων που θα οδηγήσουν στη διάθεση περισσότερων -κλειστών σήμερα- ακινήτων στην αγορά...