Η μέτρηση της απόδοσης των εργαζομένων, ειδικά των διευθυντών και των ανωτέρων στελεχών, παρουσιάζεται ως ένας αιώνιος γρίφος. Χωρίς μετρήσιμους στόχους, είναι δύσκολο να μετρηθεί αντικειμενικά η πρόοδος. Την ίδια στιγμή, οι εταιρείες που βασίζονται πάρα πολύ στους οικονομικούς ή άλλους "σκληρούς" στόχους επιδόσεων, κινδυνεύουν, θέτοντας σαν στόχο την βραχυπρόθεσμη επιτυχία μπροστά από τη μακροπρόθεσμη υγεία και βιωσιμότητά τους. Για παράδειγμα, με την ανοχή προβληματικών "αστέρων" που οδηγούν σε κορυφαία απόδοση, αλλά εκφοβίζουν τους άλλους, αγνοούν την ανάπτυξη του προσωπικού, ή αδυνατούν να συνεργαστούν με τους συναδέλφους τους. Είναι γεγονός πως όταν οι άνθρωποι δεν έχουν πραγματικούς στόχους και τα κίνητρα για να επικεντρωθούν στην μακροπρόθεσμη πορεία της επιχείρησης, δεν το κάνουν. Με την πάροδο του χρόνου η απόδοση της επιχείρησης μειώνεται, διότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν αρκετό ενδιαφέρον, ή τις δυνατότητες, να τη διατηρήσουν...