chuwy via Getty Images Του Γιώργου Ρακκά* Αναμφίβολα, ένας άνθρωπος της δεκαετίας του 1960 θα αναρωτιόταν για τη μεγάλη έκταση και βαρύτητα που έχει προσλάβει η τουριστικοποίηση των πόλεων στην Ευρώπη, και σε έναν άλλο βαθμό στις ΗΠΑ. Τότε οι πόλεις είχαν πολύ έντονο το προμηθεϊκό στοιχείο -ήταν πεδίο παραγωγής και κυκλοφορίας, γνώσης, διακυβέρνησης αλλά και... ταξικής πάλης. Ο δε διονυσιασμός των σημερινών τουριστικών πόλεων, οι οποίες "δεν κοιμούνται ποτέ" ήταν τότε μάλλον ίδιον των οριακών εκφάνσεων μέσα στον αστικό βίο, χαρακτήριζε φιγούρες που ζούσαν στην περιφέρειά της, τους μποέμ ή το περιθώριο. Τον Μάιο του 1968, οι φοιτητές της Σορβόννης φώναζαν: "κάτω, από το πεζοδρόμιο, η παραλία". Σήμερα το σύνθημά τους έχει μεταβληθεί σε τουριστικό πρόγραμμα. Η δήμαρχος του Παρισιού επαίρεται πως, όπου να 'ναι, με τις πεζοδρομήσεις, τις διαμορφώσεις αστικών δασών και την απορρύπανση του Σηκουάνα, το κέντρο του Παρισιού θα αποτελεί μια...