Να δείτε πως έτσι θα γίνει. Θα επέλθει (αμήν και πότε) η εκεχειρία στη Γάζα, θα απελευθερωθούν οι ισραηλινοί όμηροι, θα φύγει ο Νετανιάχου, δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο θα γίνει, ίσως να συμβεί και αυτό που γράφει ο Νίκος Καββαδίας στο τελευταίο του ποίημα ("...απόψε που αγκαλιάστηκαν Εβραίοι και Μουσουλμάνοι") και στα ελληνικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης θα συνεχίσουμε να πλακωνόμαστε για την Γκρέτα Τούνμπεργκ και την Πλεύση Ελευθερίας (έτσι μεταφράζεται το Flottille de la Liberte ή Freedom Flotilla). Οχι την κανονική, τη σωστή, την ορθόδοξη, την κωνσταντοπουλέικη, αλλά αυτή που ξεκίνησε για να ελευθερώσει, συμβολικά, τη Γάζα. Γιατί; Διότι η διαμάχη, η σύγκρουση, το ξεκατίνιασμα μάς πάει πολύ. Παρακολουθώ όλες αυτές τις μέρες τι σχετικό γράφεται. Αλλά από τα πρώτα που διάβαζα, άρχισα να έχω την εντύπωση ότι το σκηνικό, σιγά σιγά, άλλαζε. Οτι βρισκόμουν σε έναν γάμο που δεν έγινε γιατί τσακώθηκαν τα σόγια. Ή που έγινε αλλά στο γλέντι μέθυσαν...