Λόγω της καλής οικονομικής του κατάστασης, ο άγιος Παναγής έλαβε εξαιρετική θεολογική και φιλοσοφική κατάρτιση ομιλούσε δε ιταλικά, γαλλικά και λατινικά. Σε πολύ μικρή ηλικία χειροτονήθηκε αναγνώστης και εν συνεχεία υπηρέτησε ως γραμματοδιδάσκαλος σε κάποιο δημοτικό σχολείο. Το 1836 ο άγιος Παναγής χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος και έλαβε το όνομα Παίσιος από τον τότε Μητροπολίτη Κεφαλληνίας Παρθένιο. Δεν ανέλαβε ποτέ εφημεριακή θέση, αλλά λειτουργούσε στο εξωκλήσι του Αγίου Σπυρίδωνα στον Πλατύ-Γιαλό, όπου συνέρρεε πλήθος πιστών για να λειτουργηθεί, να ακούσει τα θερμά και υψηλού θεολογικού επιπέδου κηρύγματά του και να κοινωνήσει από τα χέρια του. Επιδόθηκε σε όλη του τη ζωή σε έργα φιλανθρωπίας και διακονίας των πασχόντων και αδυνάτων. Το 1846 αρρώστησε από κάποια νευρική ασθένεια και μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1867 τον περιποιούταν ο εξάδελφός του Ιωάννης Κερουλάνος. Αν και για μία πενταετία ήταν κατάκοιτος...