Είμαι σε κάποια ηλικία πλέον κι έχουν αρχίσει άτομα γύρω μου να μου μιλούν στον πληθυντικό. Ακόμα και μετά από αρκετές συναντήσεις με κάποια από αυτά, όταν συζητάμε για κάποιο κοινό μας ενδιαφέρον μού απευθύνονται στον πληθυντικό. Μεγάλωσα και δεν έχω ζήσει τίποτα. Σκέφτομαι ότι πέρασε ανεπιστρεπτί η εποχή που γνωρίζοντας κάποιον άνθρωπο θα μπορούσαμε να κάνουμε πλάκα ή να φλερτάρουμε. Να μιλήσουμε στον ενικό κι όλο αυτό να έρθει αυθόρμητα. Και μου έχουν πει ότι φαίνομαι και μικρότερος κι αν με ρωτήσουν την ηλικία μου και τους απαντήσω μου λένε ''έλα, αλήθεια, δεν σου φαίνεται, μεγάλος είσαι δηλαδή''. Δεν περνάω κρίση ηλικίας και ξέρω πως κάθε πράγμα στον καιρό του αλλά το θέμα είναι ότι σε μένα τα πράγματα δεν ήρθαν ούτε στον καιρό τους, όταν ήμουν νέος. Τώρα απλώς φαίνομαι στα μάτια των άλλων ένας ώριμος μεσήλικας που έχει ζήσει τη ζωή του και πλέον έχει αποσυρθεί κι έτσι αξίζει να του απευθύνονται στον πληθυντικό. Κι όμως δεν έχω...