Ο Αλέξης Τσίπρας επανέρχεται στο προσκήνιο ζητώντας... ισχυρή αντιπολίτευση, ξεχνώντας ότι ήταν ο ίδιος που, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έσπασε κάθε ρεκόρ συντριβής, οδηγώντας τον ΣΥΡΙΖΑ στο ταπεινωτικό 17% το 2023 - και μάλιστα από τη θέση του αντιπολιτευόμενου. Μια ήττα όχι απλώς εκλογική, αλλά στρατηγική και ηθική: χωρίς αφήγημα, χωρίς πειστικότητα, χωρίς στοιχειώδη ανανέωση. Ακόμη χειρότερα, μετά την αποχώρησή του, δεν στάθηκε ούτε ενοποιητικά ούτε θεσμικά. Οι χειρισμοί του υπήρξαν τοξικοί και διχαστικοί. Η άτυπη επιδοκιμασία του, αν όχι δικός τους σχεδιασμός, σε πρόσωπα που σαμπόταραν τον νέο αρχηγό, η σιωπή του μπροστά στη διάσπαση, αλλά και ο θεσμικός παραλογισμός με τον... αποκλεισμό Κασσελάκη, φέρουν τη σφραγίδα του πολιτικού Τσίπρα που δεν μπορεί να αποχωρήσει χωρίς να καταστρέψει για ξαναεπιστρέψει ως... μεσσίας. Σαν άλλος Καίσαρας, που επιστρέφει για να σώσει τη Ρώμη ενώ κρατά το στιλέτο πίσω από την πλάτη...