Αν και δεν χρειαζόμασταν υπενθύμιση, εντούτοις μέσω ενός μπαράζ γεγονότων αναδύθηκε εκ νέου αυτή η αποκρουστική καθεστωτική λογική που διέπει το Μέγαρο Μαξίμου και μοιάζει βγαλμένη από τις πιο "σκοτεινές" περιόδους της χώρας. Εδώ και πολύ καιρό η κυβέρνηση δρα όχι με γνώμονα τη βούληση και τις ανάγκες του ελληνικού λαού, αλλά μέσω μιας ολοκληρωτικής στρατηγικής ελέγχου των πάντων. Το σκάνδαλο των υποκλοπών αποτέλεσε το πρώτο δείγμα γραφής, καθώς ανέδειξε στην ολότητά του αυτό το πλέγμα που είχε απλώσει το Μέγαρο Μαξίμου, φροντίζοντας για ό,τι κι αν πράττει να απολαμβάνει μια ιδιότυπη ασυλία. Οι προσπάθειες διερεύνησης του σκανδάλου έπεσαν στο κενό, καθώς η εξεταστική που συγκροτήθηκε αρνήθηκε να καλέσει πρόσωπα-κλειδιά, όπως ο Γρηγόρης Δημητριάδης, ενώ η προαγωγή της πρώην εισαγγελέως της ΕΥΠ Βίκυς Βλάχου (που έδινε την άδεια για τις παρακολουθήσεις) σε αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου ήταν τόσο αδίστακτα προκλητική, που δεν χρειάζεται...