Ξεκίνησε ο δύσμοιρος με τα πόδια να επιστρέψει σπίτι και, παραζαλισμένος καθώς ήταν, αποφάσισε να κόψει δρόμο μέσα από το δάσος για να φτάσει γρηγορότερα Το σημαντικό ήταν, είναι και θα είναι πάντα ο άνθρωπος να μην χάνει τις αξίες του και τον εαυτό του -που λέμε- ανεξάρτητα από τις συνθήκες και τις προκλήσεις. Ειδικά τις αξίες που ονομάζουμε κεντρικές και ουσιώδεις. Εκείνες δηλαδή που αποτελούν τον πυρήνα της ύπαρξής του. Βέβαια, πυρήνας ονομάζεται και το κουκούτσι, το οποίο και πετάμε σε κάθε ευκαιρία αφού δεν χωνεύεται. Αντίστοιχα και για τα στελέχη, όπως αυτά των μεγάλων εταιρειών που με υψηλή αυτοεκτίμηση συστήνονται ως τέτοια, ενώ στην πραγματικότητα στέλεχος ονομάζουμε και το κοτσάνι. Ας αποφύγουμε όμως αυτούς τους παραλληλισμούς διότι καταφανώς η σύνδεση της βιολογίας με τις πυρηνικές αξίες της ανθρωπότητας βαίνει εις βάρος των αξιών ή της ανθρωπότητας και κυρίως του ατυχούς αλλά συμπαθούς ήρωα της ιστορίας που θα σας διηγηθώ...