Ακούστε το: Μοιρολόι πωγωνίσιο για τον αξεπέραστο δάσκαλο του κλαρίνου Πετρολούκα Χαλκιά Γράφει η Όλγα Στέφου Το ηπειρώτικο τραγούδι άργησε πολύ, σε σχέση με άλλα δημοτικά ακούσματα, να λάβει την αναγνώριση που του αξίζει. Περιφρουρημένο από την οροσειρά της Πίνδου και σε συνδυασμό με κοινωνικούς συσχετισμούς που "ποινικοποίησαν" τόσο την καταγωγή του, όσο και το κλαρίνο, πέρασαν πολλές δεκαετίες μέχρι να εμφανιστεί τώρα δειλά- δειλά σε ένα κάποιο μουσικό προσκήνιο. Από τη μία, η μεγάλη πολιτισμική ζημιά που άφησε η χούντα, ταυτίζοντας το κλαρίνο με ύμνους προς τους δικτάτορες -όπως, για παράδειγμα, το καλαματιανό "Γεια σου, Γιώργο Παπαδόπουλε"- από την άλλη ο βαρύς, αργός, ξένος ήχος του ηπειρώτικου άσματος, δεν άφησαν την παράδοση της επαρχιακής ακρογωνιάς να γίνει δημοφιλής. Εξάλλου, η ραγδαία αστικοποίηση της ελληνικής κοινωνίας συνοδεύτηκε με μία απαξίωση της παράδοσης, που αυτομάτως έγινε αυτό που λέμε "βλάχικο", "χωριάτικο"...