Πεπεισμένος είμαι πια ότι η ζωή μας καταδυναστεύεται από ένα σωρό καλλιεργημένες από άλλους πεποιθήσεις τις οποίες ενστερνιστήκαμε χωρίς καν να τις αξιολογήσουμε. Απλά και μόνο επειδή τη στιγμή που τις υιοθετήσαμε ακούστηκαν, ή φάνηκαν βαθιές, ουσιαστικές, σοφιστικέ. Και το είχαμε ανάγκη. "Ο πρώτος είναι πρώτος και ο δεύτερος τίποτα" είπε κάποιος αμερικανοτραφής. Και το ερώτημα δεν είναι τι λέει ποιος, αλλά ποιος λέει τι! "Δεν μετανιώνω για τίποτα που έκανα""... Πόσο κακό είναι δηλαδή να μετανιώσει κανείς για κάτι που έκανε και κόστισε ακριβά; Δεν είναι απαραίτητο ότι πρέπει πάντα κάνουμε λάθη για να μαθαίνουμε... "Εγώ έτσι είμαι και δεν αλλάζω" - Κάτι που όταν εκφράζεται σε υπερβολικές δόσεις αδιαφορίας για τον συνάνθρωπο, αποτελεί τον ορισμό της τοξικότητας και του ναρκισσισμού. "Το μόνο που μετράει είναι το αποτέλεσμα" - Πεποίθηση που είναι βαθιά εχθρική και αντιπαραγωγική όχι μόνο για το δικαίωμα στο χρόνο, αλλά και για τα ήθη που...