Προς την πλευρά της Ουκρανίας αρχίζει και πάλι να γέρνει η ζυγαριά του πολέμου. Τα τελευταία διαδοχικά πλήγματα που κατάφερε το Κίεβο στη ρωσική πολεμική μηχανή έχουν και τακτική αλλά και στρατηγική αξία, καθώς δεν έγιναν επί του πεδίου της μάχης στις κατεχόμενες περιοχές, αλλά βαθιά στη ρωσική ενδοχώρα. Σκοπός είναι όμως να μεταφέρουν την πίεση προς τη Μόσχα και να την πιέσουν να προσέλθει πραγματικά και όχι προσχηματικά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων Το πλάνο για τον Ζελένσκι και την κυβέρνηση της Ουκρανίας είναι κυνικά ρεαλιστικό καθώς θέλουν να υπονομεύσουν την αίσθηση ασφάλειας του Κρεμλίνου, ώστε να πιέσουν τον Πούτιν και τη Ρωσία σε ανακωχή. Μάλιστα, η έλλειψη νουθεσιών από τις ΗΠΑ ή τις χώρες της Δύσης προς το Κίεβο, έπειτα από τα χτυπήματα στα αεροδρόμια των στρατηγικών βομβαρδιστικών και τη γέφυρα της Κριμαίας αποδεικνύουν ότι τα πλήγματα αυτά έχουν τη συναίνεση των συμμάχων της Ουκρανίας και προφανώς την αποδοχή τους...