Η μετωπική σύγκρουση Τραμπ με τον μεγιστάνα Ίλον Μασκ δεν ήταν για κάποιους κεραυνός εν αιθρία. Υπήρχαν και αυτοί που έβλεπαν ότι παρά το "πάθος" που διέκρινε την -πολιτική- σχέση των δύο ανδρών δύο ισχυροί άνδρες με τη βεβαιότητα ότι κατέχουν πάντα την αλήθεια θα οδηγούσε κάποια στιγμή σε προβλήματα, ακόμα και σε ρήξη. Θυμόμαστε όλοι ότι ο Ίλον Μασκ βρισκόταν συχνά στην εξέδρα των ομιλιών του Τραμπ, έκανε πολλές φορές χρηματικές προσφορές στους ψηφοφόρους ωθώντας τους στη στήριξη του τότε υποψηφίου προέδρου ή εκλεκτών σε διάφορες θέσεις της εκτελεστικής εξουσίας, είδαμε ουσιαστικά έναν οπαδό ταγμένο στην επανεκλογή του "φίλου" όπως τον περιέγραφε. Ανάλογη ήταν και η στάση του Ντόναλντ Τραμπ. Δεν έβλεπε στον μεγιστάνα απλώς έναν υποστηρικτή, αλλά έναν άνθρωπο που θα τον βοηθήσει να διοικήσει, θα καταστρώσει σχέδιο για την περικοπή δαπανών, μέσω του περιβόητου DOGE (Τμήμα Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας), σχέση που δημιούργησε ακόμα...