Από τον Γιώργο Λουφέκη, coach L-crew, BSc Αθλητικές Επιστήμες, cMSc Βελτιστοποίηση αθλητικής απόδοσης, cMSc Συνθετική Συμβουλευτική & Ψυχοθεραπεία (@loufekis_g). Βλέπω τελευταία μια εικόνα ίδια να επαναλαμβάνεται: άτομα που μόλις ξεκινούν να ασχολούνται με το τρέξιμο δηλώνουν συμμετοχή στον Μαραθώνιο Αθηνών. Ή, ακόμα χειρότερα, ξεκινούν να προπονούνται το καλοκαίρι για πρώτη φορά, επειδή δήλωσαν συμμετοχή για τον Μαραθώνιο Αθηνών. Γιατί; Για να τον τερματίσουν. Για να το "έχουν κάνει". Ακόμα κι αν χρειαστεί να περπατήσουν τη μισή ή και όλη τη διαδρομή. Αυτό που με προβληματίζει ως προπονητή και ως αθλητή δεν είναι η επιθυμία να συμμετέχεις και να ολοκληρώσεις κάτι μεγάλο. Είναι η ανάγκη να φτάσεις στο τέλος χωρίς να έχεις "περπατήσει" τη διαδρομή, να "πηδήξεις" βήματα, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Οχτώ τροφές που καταναλώνουν οι μαραθωνοδρόμοιΟ ΜΑΡΑΘΏΝΙΟΣ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ Η ΑΡΧΉ... ... δεν είναι το "Βάζω έναν τρελό στόχο για να ξεκινήσω".