Για δεκαετίες, η αμυντική βιομηχανία και τα ναυπηγεία αποτέλεσαν δύο πληγές στη βιομηχανική ιστορία της χώρας - το σύμβολο μιας εποχής κακοδιαχείρισης, χαμένων ευκαιριών και ανεκμετάλλευτης τεχνογνωσίας. Σήμερα, όμως, οι ίδιοι αυτοί τομείς επιστρέφουν στο επίκεντρο της αναπτυξιακής στρατηγικής της Ελλάδας, ως οι δύο βασικοί πυλώνες του νέου αφηγήματος για μια παραγωγική και τεχνολογικά ισχυρή βιομηχανία. Από την ακμή στην παρακμή Η απαξίωση των ναυπηγείων και της αμυντικής βιομηχανίας δεν συνέβη τυχαία. Από τη δεκαετία του 1980 και μετά, οι κρατικές παρεμβάσεις, η αναποτελεσματική διοίκηση και η απουσία στρατηγικού σχεδιασμού άφησαν πίσω τους ένα βαρύ αποτύπωμα. Τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά και Ελευσίνας, άλλοτε υπερήφανα σύμβολα βιομηχανικής ισχύος, οδηγήθηκαν σε οικονομικό μαρασμό. Οι κρατικοποιήσεις της δεκαετίας του '80, οι καθυστερημένες ιδιωτικοποιήσεις και οι αλλεπάλληλες δικαστικές εκκρεμότητες άφησαν πίσω τους εγκαταλελειμμένες...