Το μοσχαρίσιο κρέας στη χώρα μας ήταν πάντα μια δύσκολη πίστα. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980, όταν και οι Έλληνες καταναλωτές στράφηκαν για διατροφικούς και οικονομικούς λόγους στο συγκεκριμένο είδος, αφήνοντας κατά μέρος το λιπαρό χοιρινό και το αδιάφορο κοτόπουλο, η αγορά πέρασε το πρώτο σοκ. Το διαθέσιμο κρέας μόσχου ήταν λίγο για να καλύψει τις ανάγκες και έτσι άρχισαν οι αθρόες εισαγωγές από τη Γαλλία. Βέβαια, τα "αθώα" εκείνα χρόνια ουδείς μπορούσε να καταλάβει τι κρέας αγόραζε και η λογική του γαλλικού κρέατος που βαπτιζόταν ελληνικό συνεχιζόταν. Φτάνοντας στη σημερινή εποχή, που το σύγχρονο marketing επιτάσσει wagyu εξαιρετικής μαρμάρωσης και κοπές που είναι εφάμιλλες με την ενημερωμένη διεθνή γαστρονομία, το πρόβλημα παραμένει. Το ελληνικό μοσχαρίσιο κρέας είναι είτε ελάχιστο, είτε προέρχεται από ζώα που μεγάλωσαν στη Γαλλία και εισήχθησαν στην Ελλάδα για το τελικό στάδιο εκτροφής και τη σφαγή. Για τον αντιπεριφερειάρχη...